بررسی تأثیر اطمینان بیش از حد مدیریت بر محافظه کاری؛ با در نظر گرفتن نظارت بیرونی

در راستای تجزیه‎وتحلیل نقش ویژگی های رفتاری مدیران در گزارشگری مالی شرکت ها، پژوهش حاضر به بررسی اثر اطمینان بیش از حد مدیریت بر هر دو نوع محافظه کاری مشروط و نامشروط، با توجه به نقش تعدیل‎گر نظارت بیرونی می پردازد. برای اندازه گیری اطمینان بیش از حد مدیریت، از دو مقیاس مازاد سرمایه گذاری و مازاد نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام استفاده می‎شود. محافظه کاری مشروط بر اساس مدل تعدیل‎شدۀ باسو و محافظه کاری نامشروط بر اساس دو مقیاس محافظه‎کاری مبتنی بر اقلام تعهدی و ضریب چولگی گیولی و هاین اندازه گیری می‎شود. نمونۀ پژوهش را 197 شرکت پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دورۀ زمانی 1383 تا 1391 پوشش می‎دهد. فرضیه ها به‎کمک الگوی رگرسیون چندگانه با استفاده از داده های ترکیبی آزمون می‎شوند. نتایج پژوهش نشان می‎دهد هر یک از مقیاس های به‎کاررفته برای اطمینان بیش از حد مدیریت، بر هر دو نوع محافظه کاری مشروط و نامشروط اثر منفی معنادار می‎گذارد. همچنین بر اساس یافته های پژوهش، برخی سازوکارهای نظارت بیرونی می تواند اثر منفی اطمینان بیش از حد مدیریت بر محافظه کاری نامشروط را کاهش دهد.